12 Eylül 2010 Pazar

12 Dev Adam Bu Kez Gerçekten "Dev"


Evet yıllardır Athena sağolsun milli takımımızın her maçında haykıra haykıra söylüyoruz şu marşı ama hiç bu kadar anlamlı olmamıştı. Öncelikle kocaman bir Teşekkürler hepsine burdan :D
Aslında izlemek istemiyordum başta, çünkü hem çok geriliyorum izlerken hem de sanki ben izleyince uğursuzluk getiriyormuşum gibi. Normalde tam bir mantık insanıyım ve ruhani şeylerden hayli uzağım ama böyle garip bir düşünceye kapıldım işte.

Olay günü Astrea bizde kalmak üzere geldi, akşam öyle içeriz diye çıktık. Ama tabi içmek için Alsancak Kıbrıs Şehitleri'nde Muzaffer İzgü Sokağına oturursanız, maçı izlemekten başka çareniz kalmaz. Etrafımdaki onlarca TV'yi görünce tüm uğursuzluğumu unutup, hemen izlemeye başladım tabi.
İlk basketin ardından maçın sonlarına kadar öne geçemedik malumunuz, o yüzden biz de bunalımlardan bunalımlara koşarak, bir yandan arka masadaki angut adamın saçma konuşmalarını çekmek zorunda kalarak maçın son çeyreğine geldik.

Bu arada ben Tanjevic'le ruhsal iletişim kurabildiğimi fark ettim. Ne zaman masaya dönüp bilmiş bir Hıncal Uluç edasıyla "Tanjevic şimdi mola almalı" desem aldı, hatta en son "Sinan'ı çıkarmalı şimdi hacı" dediğimde çıkardı ki ben bile kendimden korktum.
Son çeyrekte aklımda olan şeyi sonunda masadakilerle paylaşarak "Ya ben ne zaman bakmasam sayı oluyor, izlemesem mi acaba" dedim, çünkü ne zaman masadaki patates yada fıstıklara gömülsem, ne zaman Astrea'yla bir şeyler konuşsam sokaktan alkışlar, tezahüratlar yükselmekteydi. Bunu duyan ablam da hemen "Harbi Kimbap sakın bakma ekrana" dedi.

Emin olun spor seven, hele böyle milli maçlar yada Fenerbahçe maçlarında heyecandan kendinden geçen biri için çok zordu. Yüzlerce insanın ve onlarca plazmanın olduğu bir sokakta maçı izleyememek. Resmen sinirden çıldırdım, kah yumruğumu sıktım kah kendimi fıstığa verdim (fıstık benim olacak...) Ama bakmamam meyvesini verdi hemen. Zaten maçın sonlarını anlatmama gerek yok. İşte o başarının mimarı benim^^

Zaten kendimize totemlerden totem beğendik. Birileri konfeti saçan bir şey patlattı (adı ne bilmem, konfetimatik? :)) masamıza bir tanesi düşünce hemen onu uğur belledik yada ablam maçın başında topu biz kaparsak maçı biz alıcaz demektir dedi, öyle de oldu. Sonuç olarak pozisyonları hem de en baba pozisyonları o an göremeyince sinirimi alkıştan çıkararak avuçlarımı patlattım. Herkes Tvye bakarken ben kulağımın dibinde bana an an maçı anlatan Astrea'yı dinleyip, bir yandan ablamın tepkilerini izleyerek maçın gidişatından haberdar oldum. Ablamın tepkileri komikti yalnız, eğlendim hehehe.

Sokağı da tribüne çevirdik. Hatta biri işi abartıp mikrofon yada hoparlör gibi bir şeyle ortamı coşturdu. Maçın bittiğini sonradan anlayıp ayağa kalkıp "Roarr Türkiyeeeeee Aslanlarım Kaplanlarım" şeklinde coşan bendenize de alkış. Yaşlı nineler gibiydim, millet sevindikçe bizimkilere soruyorum "Noldu noldu" diye, Astrea da garibim sayemde maç spikeri kıvamına geldi. "Şimdi 3lük attık, serbest atışı 1i girmedi, yapma Ömer yapma bunu. Hidayet'ten akıl dolu bir pas" vb. Tv'nin sesini gürültüden duyamıyorduk malum:)
Bir de arka masadaki denyo olmayaydı:))

Bu akşamki maç için bol şans diliyorum takımımıza. Artık ilk 2deyiz yani bu bizim için tarihi bir başarı ama gerçekçi olmayı bir yana bırakıp neden şampiyon olmayalım diyorum, o mutluluğu düşünemiyorum :D
Yarın umarım bir zafer yazısı yazabilirim :))))

2 yorum:

  1. Bu maç süpersonik bir maçtı valla :)
    Bugünde totem yaptım ama Ersan bozdu o maskeyi takcaktın bee evladım maskesiz yenemiyoruz ama.
    Şaka bir yana dünya ikincisi olduk resmen bence buda büyük bir başarı artık galibiyetlere alıştık, bir dahakine şampiyonluktan aşagısı kurtarmaz diyerek çok çok teşekkürler diyorum 12devadama :D

    YanıtlaSil
  2. seneye avrupa kupasında artık şampiyonuz.
    valla dün yaşattıkları mutluluk yeter, verdikleri 2.lik yeter.
    ablam da mesaj atmış totem yap diye, aklıma bişey gelmedi^^

    YanıtlaSil