22 Kasım 2010 Pazartesi

Zırvalar

Aklımda yazacak tonla şey olduğu halde yazamıyorum. Şu bilgisayarın başından kalkmak istiyorum, kalkamıyorum. Evde olduğum her anı başında geçirince kendimi çok gereksiz ve faydasız hissediyorum. Zaten hayattan hiç bir beklentim de yok. Ortada belli bir sıkıntım, derdim yok ama hiç bir amacım da yok. Çalışıyorum, iş saatlerim rahat, iş ortamım çok eğlenceli ama geleceğe dair hiç bir beklentim, hedefim olmayınca kendimi çok boş hissediyorum. Niye yaşıyorum ki lan ben?!

Sanırım her an dertsiz başıma dert alıp bunalıma girebilirim. Beni en mutlu eden şey yeni başladığım dizinin fos çıkmaması, izlediğim filmi beğenmem, okuduğum manganın yeni chapter'ının gelmesi olmuşsa o işte bir bokluk var mıdır? Bir yandan da sanki herkes benim gibi ama yok ya ben feciyim (yazı giderek anlamsızlaşmaya başladı) Arkadaşlarıyla içerken insan "Ben o dizinin en son kaç bölümünü indirdim, yatmadan bir bölüm daha izlemeye vaktim olur mu?" diye düşünür mü? Ben geçen kendimi öyle yakaladım ve hiç de memnun olmadım bu duruma^^ Yalnız yaşayan biri olarak eve gelip salonda yerde beni bekleyen laptopumu görünce seviniyorum resmen, bunu millete anlatınca güldüler ama yok ya normal değil bu.

Bir gün benim laptopumdan ayırırlarsa ağzımdan köpükler çıkararak kriz geçireceğime eminim. Hikikomori olmak istemiyorum. Böhühüh
Neyse ben daha çok saçmalamadan kaçayım^^'

8 yorum:

  1. keşke kaçmasaydın çünkübben bu samimi yazını okurken çok eğlendim:)

    YanıtlaSil
  2. Hepimiz böyleyiz kimbap :) Tamamen farklı bir mekanda olmama, gezip görecek çok şey olmasına rağmen ders biter bitmez soluğu evde alıyorum genelde. Baksana, saat 1 buçuk, ben evde bilgisayar başındadım ^^'

    YanıtlaSil
  3. @ mia wallace
    ah be mia'cım, bu aralar benden bolca saçmalama duyabilirsiniz merak etme, açığı kapatırım nasılsa laptop'um en iyi arkadaşım^^

    YanıtlaSil
  4. @ berre
    beni en iyi siz anlarsınız zaten, emin ol ingiltereye gelsem ben de farklı olmazdım^^

    YanıtlaSil
  5. Sakin ol, bişey olmaz. İçindeki bu eksiklik duygusu yaşamın kendisinden kaynaklanan bir şey, kolay kolay kurtulamazsın. Merak ettiğin şeylerin peşinden koşmaktır hayatı anlamlandıran zaten. Bazen düşüncelerinin seni götürdüğü yerler, ayaklarının götürdüğü yerlerden daha eğlenceli olabilir. O yüzden dert etme. Hayal kur ,düşün, mutlu ol.

    YanıtlaSil
  6. haklısın aslında insan ne yaparsa yapsın, hiç bir zaman herşeyin rayına oturduğuna inanamıyor. gerçekten de düşünceler bazen çok daha güzel yerlere götürüyor, bazen bir süre eve kapanıyorum, başka şeylere gömülüyorum. bir yandan kendimi kötü hissetsem de diğer yandan yaptığım şeyden zevk aldığım sürece eve kapanmanın çok da kötü olmadığını düşünüyorum.
    sağol, tavsiyelerine uyucam^^

    YanıtlaSil
  7. bilmez miyim dostanem^^
    bilgisayarımla yaptığım şizo muhabbetleri ilk sana açmıştım:D

    YanıtlaSil